نسخه اي براي گشايش بخت

مي گويند: دخترشان به مرز ترشيدگي رسيده، يا پسرشان هر جا خواستگاري مي رود، دست رد به سينه اش مي زنند...و بايد فکر چاره بود که بختشان باز شود.


مادربزرگ و خاله کوچيکه و عمه خانم مي گويند : بايد برايش سرکتاب باز کنيم. خودش هم مي گويد بروم فال قهوه بگيرم تا اوضاع و احوالم را واضح تر بشناسم و بدانم به کجا مي روم.


در مراسم خواستگاري دختر به پسر مي گويد، تو متولد ماهي از سال هستي که در طالع ماه تولد من خوش يمني و خوشبختي نمي آورد، پس ازدواج ما نتيجه اي ندارد! خواهر آقاي داماد برايش فال قهوه مي گيرد، به او مي گويد اگر در تاريخ خاصي به خواستگاري بروي، زندگي خوش و خرمي برايت رقم مي خورد. روز خواستگاري فرا مي رسد و پسر جواب رد مي گيرد! براي پسر سرکتاب باز مي کنند و فرد مستجاب الدعوه اي(!!) با گرفتن مبلغ درشتي(!) چند دستور العمل و يک معجون بدمزه و معلوم الحال را براي پسر تهيه مي کند بلکه مشکلش حل شود...


همه اين ها از واقعياتي است که بعضي افراد و حتي خانواده ها با آن دست و پنجه نرم مي کنند. باور انواع و اقسام فال ها و افرادي که ادعاي برقراري ارتباط با عالم ماوراء دارند و يا خود را مستجاب الدعوه مي خوانند و با گرفتن پول هاي گزاف سعي در سوء استفاده از بي اطلاعي و عوام گرايي برخي از افراد جامعه را دارند، همه از مواردي است که موجب مي شود خانواده ها خسران زيادي را درمورد ازدواج جوان هايشان متحمل شوند تا جايي که گاهي يک عمر از کرده خود هم پشيمان مي شوند.



مرز واقعيت و خرافه


محمد مهدي محققي کارشناس مسائل ديني درباره مسئله دعا و بازکردن سرکتاب مي گويد: اصل اين که دعا و ارتباط در طبيعت تاثيرگذار است را نمي توان انکار کرد و در روايات داريم که پيامبر اکرم(ص) نيز فرموده اند، اگر دعا نبود پروردگار به شما نگاه نمي کرد. در عالم ماده و فيزيک پناه بردن به دعا و آيات قرآن تاثير فردي و اجتماعي زيادي دارد و تحقيقات نيز نتايج اين موضوع را مثبت نشان داده است . اما مرز اين موضوع تا جايي است که تبديل به خرافه و عوام فريبي نشود. محققي در اين باره مي گويد: پناه بردن به افرادي که خود را مستجاب الدعوه مي خوانند و ادعا مي کنند که واسط ارتباط بين خالق و مخلوق هستند در شرع مقدس هيچ پايه و اساسي ندارد. وي با اشاره به ناديده گرفتن مرز ميان دعا و سحر از سوي خانواده ها اظهار مي کند: در آيات قرآن داريم ذکر شده که دو ملک به بابل فرستاده مي شوند و به مردمان آن جا چيزي مي آموزند که مردها و همسرانشان به اختلاف مي افتند; سحر کردن و طلسم کردن و يا با انواع فال ها، از آينده خبر دادن و به خصوصيات و چند و چون افراد پي بردن "شايد" امري باشد که خيلي ها از آن نتيجه گرفته و به نتيجه دلخواه خود رسيده اند اما از نظر شرع اين موضوع امري حرام تلقي مي شود. محققي مي افزايد: پناه بردن به فال و طلسم و سحر مسئله را غامض تر مي کند و جز اين ثمري ندارد. از طرفي فال و کف بيني و طلسم از امور در ارتباط مستقيم با عالم غيب و ماورا» و پنهاني است و ديده نمي شود، بنابراين نمي توان گفت که فردي که ادعا مي کند، واقعا داراي چنين قدرتي است. زيرا در بسياري موارد شياداني هستند که از زود باوري و جهل مردم استفاده مي کنند و آنان را نسبت به عقايدشان سست و بي ايمان مي کنند.



شياداني که خود را نخبه مي دانند


در بحث سحر برخي با نوشتن يک سري اوراق، نوشته ها و دستورالعمل افراد را ملزم به انجام اموري مي کنند که جدا از مسئله دعا است. چنين اموري هم به لحاظ ديني حرام محسوب مي شود و هم در اغلب موارد مشکل افراد را بيشتر مي کند. شايد خانواده ها در ابتدا احساس کنند که مشکلشان حل شده، اما قطعا اين مسئله مي تواند در روند زندگي آن ها در آينده موثر باشد و آنان را با مشکلات عديده اي مواجه سازد. کمااينکه با نتيجه نگرفتن از آن نوعي بدبيني مفرط به دعا و ارز و نياز هم پيدا مي کنند و يا با گرفتن نتيجه ول به صورت اتفاقي، دچار يک اعتياد افراطي در زمينه استفاده از اينگونه راه حل هاي کاذب مي شوند. محققي مي افزايد: سحر و جادو و طلسم را نمي شود انکار کرد، اما از آنجايي که اراده آدمي را تحت تاثير قرار مي دهد و حق زندگي آزادانه را از افراد مي گيرد کاري حرام است. هر چند اين مسايل در طبيعت و فيزيک موثرند و آن را تغيير مي دهند اما به لحاظ شرعي امري حرام خوانده مي شود.


حجت الاسلام محققي درباره باز کردن سرکتاب نيز مي گويد: بازکردن سرکتاب و يا دعايي کردن افراد و دعاگرفتن براي حل مشکل و مسئله خاص، در صورتي که منحصر به آيات قرآن و برقراري ارتباط بيشتر با خداوند و استفاده از ذکرهايي که به منظور تقويت رابطه قلبي با خداوند باشد، مشکلي ايجاد نمي کند اما اگر افراد را ملزم به انجام اموري کنند که به زحمت بيفتند و مجبور به هزينه کردن به بهانه هاي مختلف و يا انجام امور غيرعادي شوند امري حرام و بدور از شان انسان خواهد بود. وي در ادامه گفتگو با برنا تصريح مي کند: شيادان در بسياري موارد سعي مي کنند خودشان را نخبه نشان دهند و گاهي با پي بردن سريع به بعضي مسائل خود را به عنوان فردي که به آينده آگاه است، معرفي مي کنند و به اين ترتيب اتفاقات خوشايند را به خود نسبت مي دهند. در مسئله بخت گشايي در ازدواج و اين که خانواده بخواهد به منظور باز کردن بخت دختري که به اصطلاح بسته شده است، اقدام به گرفتن طلسم کند و به سحر و جادو پناه ببرد نيز مسئله اي است که حرام شمرده مي شود.



انحراف بدون بازگشت


گاهي خانواده هايي احساس مي کنند که با گرفتن انواع و اقسام دستور العمل ها و يا با پناه بردن به فال هاي متعدد مي توانند در امر ازدواج جوان هايشان راه گشا باشند و خوشبختي بيشتري برايشان رقم بزنند. اما بايد اين مسئله را نيز مورد توجه قرار داد که از آينده خبر داشتن هيچ ذوقي براي تازه تر بودن و موفق تر شدن يا خوشبخت تر زندگي کردن در جوان نمي گذارد و يا در مقابل کار حرامي مانند طلسم کردن و جادو شدن، طلسم ديگري گرفتن امري به دور از محدوده شرع است که حرام شمرده مي شود و آينده روشني را در پي ندارد. بلکه بهترين مسير، پناه بردن به خداوند و برطرف کردن مشکلات از طريق دعا و آيات خداوند است که والله خير حافظا و هو ارحم الراحمين...از سوي ديگر رجوع به اينگونه افراد آن هم بدون شاخصي براي تاييد سخنان و يا حتي آگاهي ايشان باعث ايجاد يک موج رمال پروري در جامعه مي شود و اين شغل کاذب به خاطر داشتن مشتري و تقاضا به وجهه اي اجتماعي براي برخي تبديل مي شود. مضاف بر اينکه پس از مدتي فرد قضا و قدر الهي را در سيطره بندگاني ضعيف که خود ناتوان ترين افراد در قبال مشيت الهي هستند، مي بينند و اين همان انحراف بدون بازگشت و پرهزينه ماجراي اعتقاد به طالع بيني است.


منبع : ابتکار